Weekendje Berekum
Blijf op de hoogte en volg Jessie
06 April 2015 | Ghana, Tamale
Maandag begon de week gelijk goed. Eenmaal op weg naar het ziekenhuis werden we bij de eerste de beste rotonde al aangehouden. Waar onze helm was. Helm? Ik heb zelden iemand met een helm in Tamale gezien maar gek genoeg droeg iedereen vandaag wel een helm. Politie wat geld gegeven en we mochten door. Wel met als doel dat we de rest van de politie moeten zien te ontwijken. Dit maakte dat we ruim een half uur langer over de tocht naar het ziekenhuis hebben gedaan. Wel met bijkomend voordeel dat ik nu een stuk van Tamale heb gezien wat ik nog niet eerder had gezien.
Toen ik 's avonds thuis kwam vertelde moeder dat de politie geld probeert te vangen omdat het bijna Pasen is. Iedereen moet zich dan even aan de regels houden. Wanneer je geen helm bij je hebt maar bijvoorbeeld een soepkom op hoofd zet, moet je er niet versteld van staan dat ook dit goed gekeurd wordt.
Dinsdagochtend toen we met de helm op pad gingen, kwamen we natuurlijk geen politie tegen. Op de afdeling was een Nederlander opgenomen. Best gek! Hij woonde al 45 jaar in Ghana en had een motorongeluk gehad. De eerstvolgende vlucht naar Nederland was voor hem. Hij had hersenletsel, dat was minder mooi.
Ook deze avond ben ik lekker thuis gebleven. Heerlijk een avondje vroeg op bed.
Woensdagochtend was de Nederlander van de afdeling af. Hij was opgehaald en naar Accra toe gebracht om vanuit daar naar Nederland terug te vliegen. Hopen dat ie snel op knapt. In de avond heb ik nog even op het terras gezeten. Lekker afkoelen want t waaide heerlijk.
Donderdag waren we onze helm weer vergeten, helaas had de politie ons gezien en trok de sleutel uit de motor. Daar stonden we dan. We konden niet verder. De motor zou naar het politiebureau worden gebracht en ik moest maar zien hoe ik bij het ziekenhuis kwam. Gelukkig kan m'n buurjongen een aardig woordje met de politie spreken en ze lieten ons dan ook gaan. Gelukkig.
Toen ik rond 16:00uur thuis kwam had de broer van m'n moeder eten voor me klaar gemaakt. Met de beste bedoelingen maar t eindigde in de prullenbak. Ik had nog een pakje noedels op voorraad, dat kwam goed uit. In de avond heb ik mijn tas nog ingepakt want ik vertrek morgen naar Berekum toe. Ik ben erg benieuwd naar hoe het daar zal zijn. Morgenochtend rond half 8 kunnen we een kaartje voor de bus kopen.
Vrijdagochtend waren we al vroeg bij de bus. Een kaartje gekocht en om half elf moesten we terug zijn, dan vertrok de bus namelijk. Dat kwam best goed uit want dan kon ik intussen nog mooi even naar het ziekenhuis toe. Daar waren ze blij toen ik vertelde dat ik maar voor een weekend weg zou zijn. En zelf was ik ook blij want ik wil alle leuke mensen nog helemaal niet missen.
Om tien uur werd ik opgehaald, alleen de bus liet lang op zich wachten. Rond half een ben ik uiteindelijk naar Sunyani vertrokken. Ik had geen zin meer om meteen door te gaan naar Berekum dus ik ben in Sunyani blijven slapen.
Zaterdagochtend was ik om vier uur al klaarwakker. Na te hebben ontbeten ben ik nog in slaap gevallen. Rond 8 uur vertrok ik richting het station om een trotro naar Berekum te vinden. Tegen een uur of half elf arriveerde ik eindelijk. Sampson en Rashid even op de hoogte gesteld van het feit dat ik terug was. Ik ontmoette ze op de spoed. Het was totaal niks veranderd. Abena met wie ik afgesproken had, was helaas in Kumasi. Dat kon ze me niet laten weten omdat haar telefoon stuk was en ze mijn nummer dus ook kwijt was geraakt. Rond een uur of 12 vond ik t wel mooi geweest en werd ik naar de bus gebracht. Deze vertrok vrij snel. In Techiman liet de bus lang op zich wachten. Het spoelde dus de chauffeur vertikte het om in te stappen. Uiteindelijk vertrokken we nog voor het donker werd naar Tamale. Onderweg moesten we nog stoppen wat er waren rovers en als we niet zouden wachten dan was het de vraag of we het allemaal nog wel na konden vertellen. Gelukkig ben ik veilig aangekomen.
Zondag was een rustdag. Ik zou namelijk een nachtje mee op de spoed dus ik moest maar even wat rusten. Op de spoed was het vrij rustig afgelopen nacht. Dat maakte ook dat ik vanmorgen eigenlijk niet moe was. Wel was ik echt laat thuis. Rond 17:00uur vanavond vertrok ik pas richting huis. Bijna 24 uur op t werk geweest. Vanavond lekker vroeg slapen en morgen weer een dagdienst. Ik denk dat ik de komende drie weken nog op de spoed blijf.
Toen ik 's avonds thuis kwam vertelde moeder dat de politie geld probeert te vangen omdat het bijna Pasen is. Iedereen moet zich dan even aan de regels houden. Wanneer je geen helm bij je hebt maar bijvoorbeeld een soepkom op hoofd zet, moet je er niet versteld van staan dat ook dit goed gekeurd wordt.
Dinsdagochtend toen we met de helm op pad gingen, kwamen we natuurlijk geen politie tegen. Op de afdeling was een Nederlander opgenomen. Best gek! Hij woonde al 45 jaar in Ghana en had een motorongeluk gehad. De eerstvolgende vlucht naar Nederland was voor hem. Hij had hersenletsel, dat was minder mooi.
Ook deze avond ben ik lekker thuis gebleven. Heerlijk een avondje vroeg op bed.
Woensdagochtend was de Nederlander van de afdeling af. Hij was opgehaald en naar Accra toe gebracht om vanuit daar naar Nederland terug te vliegen. Hopen dat ie snel op knapt. In de avond heb ik nog even op het terras gezeten. Lekker afkoelen want t waaide heerlijk.
Donderdag waren we onze helm weer vergeten, helaas had de politie ons gezien en trok de sleutel uit de motor. Daar stonden we dan. We konden niet verder. De motor zou naar het politiebureau worden gebracht en ik moest maar zien hoe ik bij het ziekenhuis kwam. Gelukkig kan m'n buurjongen een aardig woordje met de politie spreken en ze lieten ons dan ook gaan. Gelukkig.
Toen ik rond 16:00uur thuis kwam had de broer van m'n moeder eten voor me klaar gemaakt. Met de beste bedoelingen maar t eindigde in de prullenbak. Ik had nog een pakje noedels op voorraad, dat kwam goed uit. In de avond heb ik mijn tas nog ingepakt want ik vertrek morgen naar Berekum toe. Ik ben erg benieuwd naar hoe het daar zal zijn. Morgenochtend rond half 8 kunnen we een kaartje voor de bus kopen.
Vrijdagochtend waren we al vroeg bij de bus. Een kaartje gekocht en om half elf moesten we terug zijn, dan vertrok de bus namelijk. Dat kwam best goed uit want dan kon ik intussen nog mooi even naar het ziekenhuis toe. Daar waren ze blij toen ik vertelde dat ik maar voor een weekend weg zou zijn. En zelf was ik ook blij want ik wil alle leuke mensen nog helemaal niet missen.
Om tien uur werd ik opgehaald, alleen de bus liet lang op zich wachten. Rond half een ben ik uiteindelijk naar Sunyani vertrokken. Ik had geen zin meer om meteen door te gaan naar Berekum dus ik ben in Sunyani blijven slapen.
Zaterdagochtend was ik om vier uur al klaarwakker. Na te hebben ontbeten ben ik nog in slaap gevallen. Rond 8 uur vertrok ik richting het station om een trotro naar Berekum te vinden. Tegen een uur of half elf arriveerde ik eindelijk. Sampson en Rashid even op de hoogte gesteld van het feit dat ik terug was. Ik ontmoette ze op de spoed. Het was totaal niks veranderd. Abena met wie ik afgesproken had, was helaas in Kumasi. Dat kon ze me niet laten weten omdat haar telefoon stuk was en ze mijn nummer dus ook kwijt was geraakt. Rond een uur of 12 vond ik t wel mooi geweest en werd ik naar de bus gebracht. Deze vertrok vrij snel. In Techiman liet de bus lang op zich wachten. Het spoelde dus de chauffeur vertikte het om in te stappen. Uiteindelijk vertrokken we nog voor het donker werd naar Tamale. Onderweg moesten we nog stoppen wat er waren rovers en als we niet zouden wachten dan was het de vraag of we het allemaal nog wel na konden vertellen. Gelukkig ben ik veilig aangekomen.
Zondag was een rustdag. Ik zou namelijk een nachtje mee op de spoed dus ik moest maar even wat rusten. Op de spoed was het vrij rustig afgelopen nacht. Dat maakte ook dat ik vanmorgen eigenlijk niet moe was. Wel was ik echt laat thuis. Rond 17:00uur vanavond vertrok ik pas richting huis. Bijna 24 uur op t werk geweest. Vanavond lekker vroeg slapen en morgen weer een dagdienst. Ik denk dat ik de komende drie weken nog op de spoed blijf.
-
06 April 2015 - 21:17
Helene:
Lieve Jessie,
Een erg kort weekendje Berekum.....En zo blijkt maar weer dat je het erg goed naar je zin hebt in Tamale
Geniet nog van de laatste weken want de tijd gaat nu heel snel!
liefs Mama -
07 April 2015 - 09:33
Willy:
Hoi Jessie,
Het is weer een een prachtig verhaal ,Met die helm op hebben is eigenlijk een goede zaak daar ,want het is daar net wild west.Ik hoor wel daar zijn ze ook zo corrupt als ze er uit zien.Geniet er maar van want over een paar weken ben je weer lekker thuis.Gr pappa -
07 April 2015 - 21:40
Inge :
Lieve Jessie,
Wat beleef je weer veel,en dat t zo goed met je gaat!
fijn om te lezen dat je weer zo geniet!!
Voorzichtig aan en nog een fijne tijd!
Veel liefs inge -
07 April 2015 - 21:40
Inge :
Lieve Jessie,
Wat beleef je weer veel,en dat t zo goed met je gaat!
fijn om te lezen dat je weer zo geniet!!
Voorzichtig aan en nog een fijne tijd!
Veel liefs inge -
08 April 2015 - 13:33
Annemieke:
Wat leuk dat je ook weer even in Berekum gewest bent! Lijkt me heel bijzonder want toen je daar vorig jaar wegging had je vast niet gedacht er al weer zo spoedig terug te komen. Hartelijke groet Annemieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
