Welkom terug!
Blijf op de hoogte en volg Jessie
26 Februari 2015 | Ghana, Tamale
Zondag was het zover. Het avontuur kon opnieuw beginnen. Dit keer ging het er wel even net wat anders aan toe vergeleken met de vorige keer. Toen ging ik samen met Gracie het avontuur aan, nu alleen. Na ruim zes uur vliegen kwam t vliegtuig aan op de luchthaven van Accra. Bijna drie kwartier sneller gevlogen dan op de planning stond. Koffers lagen meteen op de band dus het ging allemaal heel vlot. Nog even een simkaart kopen en dan op zoek naar de juiste chauffeur. Helemaal achteraan stond het mannetje dat ik nodig had met een bordje in zijn handen. William met z'n mooie auto. Mét airco en werkende verlichting. Nog altijd zijn er 's avonds veel mensen op straat. Eenmaal gearriveerd in het hostel werd me een kamer toegewezen. Deze ook met airco en de stroom deed het ook nog. Ik kon m'n geluk niet op.
Maandag introductie. Als ontbijt brood zonder schimmel, maar boter en jam mét schimmel. Weer eens wat anders. Tijdens het ochtendprogramma werd al gauw duidelijk dat er vandaag niet zo veel hoefde te gebeuren. Cursus Twi, omgang met gastgezin en eventuele probleemsituaties besproken. 's Middags doorbrengen op het strand was ook geen straf. De weg er naar toe was weer erg indrukwekkend. Kindjes leren in plaats van fietsen, hoe ze iets (zwaars) op hun hoofd moeten dragen. Eenmaal op het strand toegekeken hoe de vissers weer terug kwamen met hun bootje vanaf de oceaan. Ze haalden het bootje op het droge door vier planken op de grond te leggen met daarop twee kokers zodat ze de boot als het ware naar boven konden rollen. Een handjevol sterke mannen was geen overbodige luxe. Er werd verteld dat ze soms vier of vijf dagen op zee verblijven. Eten nemen ze mee aan boord, dan is het alleen nog hopen dat het weer een beetje goed blijft en dat hun licht het blijft doen zodat ze voor andere boten zichtbaar blijven. Gevaarlijke baan en t levert zeer weinig geld op. Op de terugweg sprong er een jongetje bij ons achter in de bak van de auto, kreeg een ritje naar huis. T kan hier nog altijd allemaal.
Dinsdag opnieuw om zeven uur op het balkon ontbijten. Een pot nieuwe jam stond voor me klaar, samen met een gebakken eitje. Na het ontbijt nog even terug naar de kamer om vervolgens Accra in te gaan. Om 8:20u zou ik klaar staan omdat we dan naar Accra zouden gaan. Om half tien was er echter nog niemand te bekennen. Maar terug naar de kamer gegaan, ze zullen t vanzelf wel laten weten als ze zover zijn. En inderdaad om half elf stonden ze aan de deur om excuses aan te bieden, no problem! In Accra zijn we naar twee markten toe geweest. Eenmaal terug bij het hostel heb ik vast m'n tas ingepakt omdat we woensdagochtend vroeg zouden vertrekken naar de bus. We moeten daar om 6:00u zijn, dus gaan tussen 5 en 5:30u weg. Maar goed dat de tas bij daglicht ingepakt was, want de stroom viel uit. Dat maakte t 's nachts erg warm.
Woensdagochtend om half zes vertrokken naar het busstation. Onderweg kwamen we een wagen met geel zwaailicht tegen, even dacht ik dat het een strooiwagen was, maar dat kan natuurlijk niet. ;-). Op het busstation erg lang gewacht tot de bus kwam. Er zaten vier kindjes naast me, dus afleiding genoeg. Om 9:15 eindelijk vertrokken naar Tamale. Onderweg kwamen we zoveel kapotte en omgekantelde vrachtwagens tegen, de ANWB zou het smoordruk hebben hier. In Kintampo hadden we de laatste stop voor de in Tamale aan zouden komen. Vanaf hier duurde het nog vier uur. Een jongen die voor me in de bus zat, vroeg of ik wat met hem wou eten. Prima. Eenmaal aan tafel (hij was gedekt Gerda, haha) stelde hij de vraag wat ik zou doen als ik weer thuis was. Ik antwoordde, dat ik mijn familie weer zou zien. M'n ouders en zusje. Hij begon te lachen, hij had namelijk verwacht dat ik zou zeggen dat ik blij zou zijn om mijn man weer te zien. Oh ja! Ik was immers getrouwd. Heb maar verteld dat ik op 12 juni ga trouwen, makkelijk te onthouden omdat oma dan ook jarig is. Eenmaal terug in de bus ben ik nog even gaan slapen. Om 21:30u reden we Tamale binnen. Felicia werd gebeld zodat zij me op kon halen. Een erg warm welkom. Haar broer was meegekomen want die wou me ook graag ontmoeten. Toen we bij het huis aankwamen, bleek dat de kindjes wakker waren gebleven om te wachten tot ik 'thuis' kwam. Zo leuk!
Vandaag gaan we rond 10u naar het ziekenhuis. Daarover later meer.
Maandag introductie. Als ontbijt brood zonder schimmel, maar boter en jam mét schimmel. Weer eens wat anders. Tijdens het ochtendprogramma werd al gauw duidelijk dat er vandaag niet zo veel hoefde te gebeuren. Cursus Twi, omgang met gastgezin en eventuele probleemsituaties besproken. 's Middags doorbrengen op het strand was ook geen straf. De weg er naar toe was weer erg indrukwekkend. Kindjes leren in plaats van fietsen, hoe ze iets (zwaars) op hun hoofd moeten dragen. Eenmaal op het strand toegekeken hoe de vissers weer terug kwamen met hun bootje vanaf de oceaan. Ze haalden het bootje op het droge door vier planken op de grond te leggen met daarop twee kokers zodat ze de boot als het ware naar boven konden rollen. Een handjevol sterke mannen was geen overbodige luxe. Er werd verteld dat ze soms vier of vijf dagen op zee verblijven. Eten nemen ze mee aan boord, dan is het alleen nog hopen dat het weer een beetje goed blijft en dat hun licht het blijft doen zodat ze voor andere boten zichtbaar blijven. Gevaarlijke baan en t levert zeer weinig geld op. Op de terugweg sprong er een jongetje bij ons achter in de bak van de auto, kreeg een ritje naar huis. T kan hier nog altijd allemaal.
Dinsdag opnieuw om zeven uur op het balkon ontbijten. Een pot nieuwe jam stond voor me klaar, samen met een gebakken eitje. Na het ontbijt nog even terug naar de kamer om vervolgens Accra in te gaan. Om 8:20u zou ik klaar staan omdat we dan naar Accra zouden gaan. Om half tien was er echter nog niemand te bekennen. Maar terug naar de kamer gegaan, ze zullen t vanzelf wel laten weten als ze zover zijn. En inderdaad om half elf stonden ze aan de deur om excuses aan te bieden, no problem! In Accra zijn we naar twee markten toe geweest. Eenmaal terug bij het hostel heb ik vast m'n tas ingepakt omdat we woensdagochtend vroeg zouden vertrekken naar de bus. We moeten daar om 6:00u zijn, dus gaan tussen 5 en 5:30u weg. Maar goed dat de tas bij daglicht ingepakt was, want de stroom viel uit. Dat maakte t 's nachts erg warm.
Woensdagochtend om half zes vertrokken naar het busstation. Onderweg kwamen we een wagen met geel zwaailicht tegen, even dacht ik dat het een strooiwagen was, maar dat kan natuurlijk niet. ;-). Op het busstation erg lang gewacht tot de bus kwam. Er zaten vier kindjes naast me, dus afleiding genoeg. Om 9:15 eindelijk vertrokken naar Tamale. Onderweg kwamen we zoveel kapotte en omgekantelde vrachtwagens tegen, de ANWB zou het smoordruk hebben hier. In Kintampo hadden we de laatste stop voor de in Tamale aan zouden komen. Vanaf hier duurde het nog vier uur. Een jongen die voor me in de bus zat, vroeg of ik wat met hem wou eten. Prima. Eenmaal aan tafel (hij was gedekt Gerda, haha) stelde hij de vraag wat ik zou doen als ik weer thuis was. Ik antwoordde, dat ik mijn familie weer zou zien. M'n ouders en zusje. Hij begon te lachen, hij had namelijk verwacht dat ik zou zeggen dat ik blij zou zijn om mijn man weer te zien. Oh ja! Ik was immers getrouwd. Heb maar verteld dat ik op 12 juni ga trouwen, makkelijk te onthouden omdat oma dan ook jarig is. Eenmaal terug in de bus ben ik nog even gaan slapen. Om 21:30u reden we Tamale binnen. Felicia werd gebeld zodat zij me op kon halen. Een erg warm welkom. Haar broer was meegekomen want die wou me ook graag ontmoeten. Toen we bij het huis aankwamen, bleek dat de kindjes wakker waren gebleven om te wachten tot ik 'thuis' kwam. Zo leuk!
Vandaag gaan we rond 10u naar het ziekenhuis. Daarover later meer.
-
26 Februari 2015 - 08:44
Sybren, Rigtje En Gerda Van Tuinen:
Hoi Jessie,
Fantastisch om te horen dat de 1e indrukken weer goed zijn. Dit is volgens ons wat prima bij jou past! Volgens ons voelt het goed om in Ghana te zijn. Geniet er van en we zullen de reisverslagen blijven lezen om jou verhalen en ervaringen te delen.
Groeten uit Berltsum -
26 Februari 2015 - 09:49
Helene:
Heerlijk om weer een verslag te lezen, maak er een mooie tijd van! Liefs mama -
26 Februari 2015 - 09:57
Tineke:
Super leuk geschreven!
Geniet ervan.
En de groetjes aan al je broertjes en zusjes ;-)
Dikke X Tineke -
26 Februari 2015 - 10:16
Willy Vd Akker:
Nou Jessie zoals ik het lees heb je het weer leuk om daar te zijn.Geniet er maar mooi van.Een heel mooi verhaal heb je geschreven.Als de stroom daar zoveel uitvalt heb ik nog wel een paar zonnepanelen over.(ha ha).Gr Willy -
26 Februari 2015 - 12:39
Annemieke:
Hè Jessie, wat mooi dat je weer naar Ghana bent gegaan. ik ben nu al benieuwd naar je vervolgberichten. En wat aardig dat je mij in je bestand opgenomen hebt!
Geniet ervan en succes, groet Annemieke -
26 Februari 2015 - 13:37
Jeanette Overwijk:
Hey Jessie, nog maar zo kort daar en al zoveel te vertellen! Erg leuk om te lezen!
Benieuwd naar weer een volgend verhaal -
26 Februari 2015 - 16:11
Noor, Lieke En Kevin - Travel Active:
Ha Jessie,
Wat een leuke eerste update! Geniet van Ghana en doe Felicia even de groeten namens mij (Kevin van Travel Active). Ik ben met haar op pad geweest 1 jaar geleden in Tamale :).
Groetjes van het Travel Active -
26 Februari 2015 - 19:24
Helma Gijsbers:
Hoi Jessie,wat fijn om te vernemen dat je het weer leuk hebt.je schrijft zo leuk en we blijven je zeker volgen. Heel veel plezier.
Groetjes Henk en Helma -
26 Februari 2015 - 19:27
Angelie Lijten:
Hoi Jessie, leuk om te lezen! Ben benieuwd hoe het verder zal gaan, blijf je verslagen graag lezen.
Heel veel succes daar en geniet ervan! Héél veel groetjes Frans, Angelie en Hélène -
26 Februari 2015 - 20:33
Marijke Berends:
Wat leuk Jesie . Zie nu al iut naar je volgende verslag. -
28 Februari 2015 - 11:30
Esther:
Hey Jes!
Klinkt allemaal heerlijk typisch Afrikaans! Haha en niet weer vergeten dat je gaat trouwen he ;)
Geniet van je mooie reis schattie!
Liefs! -
01 Maart 2015 - 21:25
Theo Hazenberg:
Hallo Jessie
Maak er een mooie tijd van en geniet van het land en de mensen
groetjes Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
