Aapjes kijken.
Blijf op de hoogte en volg Jessie
07 April 2014 | Ghana, Berekum
Deze week zijn we de hele week bij Zongo Clinic geweest. Twee dagen in de week worden hier de kindjes tot vijf jaar gewogen en gevaccineerd. Op de overige dagen is er een soort spreekuur waarbij de patiënten jong en oud langs komen met klachten. Eerst wordt gekeken of de patiënten verzekerd zijn en worden de papieren in orde gemaakt. Vervolgens komen de mensen bij je aan tafel zitten waar je de controles zoals bloeddruk, gewicht en temperatuur opneemt. Daarna gaan ze naar een arts toe en aan de hand hiervan kan er getest worden op malaria. Alles wordt bijgehouden in boeken.
Vrijdag rond een uur of twee zijn we vertrokken richting Techiman om door te gaan naar Nkronza. Hier zijn we vrijdagavond aangekomen. We hebben geslapen bij het hand-in-hand project wat opgericht is door een Nederlandse arts die graag naast haar baan in het nabijgelegen ziekenhuis nog iets voor de gehandicapte/ autistische kinderen wilde betekenen. Dit is nu overgenomen door een andere Nederlandse arts die voorheen als tropenarts werkte in Ghana. Hij woont hier nu met zijn vrouw.
Na een rondleiding zaterdagochtend zijn we met andere Nederlandse en Belgische meiden vertrokken richting de aapjes. Hier werden we ook eerst weer flink afgezet qua prijs maar uiteindelijk zijn we voor een koopje aangekomen. Na de aapjes bewonderd te hebben en bananen te hebben gevoerd zouden we opgehaald worden door de trotro die ons ook gebracht had. Deze kwam alleen niet opdagen. Uiteindelijk zijn we met een andere trotro terug gebracht. Na een koude douche in de buitenlucht en een heerlijk ontbijt zijn we weer richting Techiman gegaan om vanuit hier naar de watervallen in Kintampo te gaan. Toen we nog niet halverwege waren stond opeens ons busje vol met rook. De koelvloeistof bleek op te zijn. Toen dit met water werd bijgevuld werd geprobeerd om het busje weer te starten. Helaas zonder succes. Daar stonden we dan aan de kant van de weg. Na twee uur te hebben gewacht werden we opgehaald door een taxi. We mochten met zn zeven plaats nemen in een veel te kleine taxi. Na de watervallen te hebben bewonderd zijn we weer richting Techiman gegaan. Eenmaal hier bleek dat we op het verkeerde trotro station stonden. Gelukkig raken we al wat bekend en wisten we de weg naar het andere station. Na een dik uur te hebben gewacht zat ons busje vol en zijn we richting Berekum gegaan. Na een avontuurlijk weekend is het toch ook altijd fijn dat we weer veilig thuis zijn gekomen. Hier bleek dat we nieuwe Nederlandse buren hebben gekregen. De wereld is maar klein!
Vrijdag rond een uur of twee zijn we vertrokken richting Techiman om door te gaan naar Nkronza. Hier zijn we vrijdagavond aangekomen. We hebben geslapen bij het hand-in-hand project wat opgericht is door een Nederlandse arts die graag naast haar baan in het nabijgelegen ziekenhuis nog iets voor de gehandicapte/ autistische kinderen wilde betekenen. Dit is nu overgenomen door een andere Nederlandse arts die voorheen als tropenarts werkte in Ghana. Hij woont hier nu met zijn vrouw.
Na een rondleiding zaterdagochtend zijn we met andere Nederlandse en Belgische meiden vertrokken richting de aapjes. Hier werden we ook eerst weer flink afgezet qua prijs maar uiteindelijk zijn we voor een koopje aangekomen. Na de aapjes bewonderd te hebben en bananen te hebben gevoerd zouden we opgehaald worden door de trotro die ons ook gebracht had. Deze kwam alleen niet opdagen. Uiteindelijk zijn we met een andere trotro terug gebracht. Na een koude douche in de buitenlucht en een heerlijk ontbijt zijn we weer richting Techiman gegaan om vanuit hier naar de watervallen in Kintampo te gaan. Toen we nog niet halverwege waren stond opeens ons busje vol met rook. De koelvloeistof bleek op te zijn. Toen dit met water werd bijgevuld werd geprobeerd om het busje weer te starten. Helaas zonder succes. Daar stonden we dan aan de kant van de weg. Na twee uur te hebben gewacht werden we opgehaald door een taxi. We mochten met zn zeven plaats nemen in een veel te kleine taxi. Na de watervallen te hebben bewonderd zijn we weer richting Techiman gegaan. Eenmaal hier bleek dat we op het verkeerde trotro station stonden. Gelukkig raken we al wat bekend en wisten we de weg naar het andere station. Na een dik uur te hebben gewacht zat ons busje vol en zijn we richting Berekum gegaan. Na een avontuurlijk weekend is het toch ook altijd fijn dat we weer veilig thuis zijn gekomen. Hier bleek dat we nieuwe Nederlandse buren hebben gekregen. De wereld is maar klein!
-
07 April 2014 - 11:42
Helene:
Blijven schrijven hoor! Het is zo leuk om te lezen.
Wat fijn dat we veel contact hebben met jullie.
Liefs xxxx -
07 April 2014 - 11:45
Annemieke:
Wat leuk om over plekken te lezen waar ik zelf geweest ben: zo herkenbaar. Behalve dat afgezet worden. Dat hadden wij niet want wij werden er door de ziekenhuistaxi gebracht (waar we natuurlijk wel voor betaalden, dat je niet denkt dat dat gratis was op ziekenhuiskosten) Geniet ervan! Groet -
07 April 2014 - 20:37
Willy :
Hoi dames.Het is weer een heel mooi verslag,jullie kunnen wel bij de een toeristenbureau gaan werken?
Heel veel groeten uit Oostrum. -
07 April 2014 - 20:49
Helma Gijsbers:
Hoi jessie, zo te lezen heb je het prima naar je zin,en wat fijn dat we je zo kunnen volgen en genieten van je verhalen. -
12 April 2014 - 16:18
Ds. Arjan Bouwknegt:
Hallo Jessie en Gerda,
Al een tijdje ligt het op me te wachten, het krabbeltje van Gerda's vader, jessieinghanawaarbenjijnu.
Gerda kent me wel en kan jou Jessie vast wel wat meer over mij vertellen.
Als dat voor jullie tenminste interessant genoeg is, ha ha.
Ik kan me heel goed voorstellen dat jullie hoofd en hart vol zit met heel andere zaken.
Maar vanmiddag heb ik jullie avonturen tot nu toe in één keer tot mij genomen, en ik kijk nu al uit naar het volgende hoofdstuk. Het was voor mij ook een gevoel van herkenning. Wij zijn als gezin voor een adoptiereis in 2004 afgereisd naar Zuid-Afrika. En daar hebben we ook alle contrasten gezien van de overweldigen natuur, en de grote verschillen tussen rijk en arm. Maar ook is me toen bijgebleven de enorme kracht / power van de mensen om wat van hun leven te maken.
Ik wens jullie een mooi vervolg van deze indrukwekkende weken.
En natuurlijk kijk ik ook uit naar jullie volgende reisverslag.
Met hartelijke groeten uit Berltsum,
ds. Arjan Bouwknegt -
13 April 2014 - 19:04
Sabine:
Skot! Wat fijn om al je verhalen te horen zo! Super fijn!
Ben blij dat je zoveel beleefd daar, geniet ervan!
Maar komt vast wel goed, haha. Mis die! Gauw eens skypen!
Tuuuuuuut <3 -
13 April 2014 - 21:15
Grietje Metzlar:
Hallo Gerda en Jessie, het is wat, met die bussen! En wat gaat het anders, ook op medisch gebied!groetjes tot volgende keer! Buurvrouw Grietje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
